– 300 gr kipdijfilet
– 4 lente-uien
– 140 gr koningsoesterzwammen – of gewone oesterzwammen
– 100 gr bimi – ook wel aspergebroccoli genoemd
– stukje verse gember ter grootte van je duim
– 3 limoenblaadjes
– scheutje sojasaus naar smaak
– 1 ei + 1 flinke tl sambal manis
Voor erbij: verse koriander en 2 partjes limoen
Tip: voor een extra vullende soep voeg je in de laatste 2 minuten kooktijd één builtje rijstnoedels per persoon toe.
Bereiding:
Snijd de lente-ui in schuine ringetjes en de gember (en galangawortel, als je dit gebruikt) in dunne plakken. Verhit een scheutje zonnebloemolie in een diepe pan en bak de lente-ui, gember, bimi, galangawortel, kipdijfilets en limoenblaadjes 5 minuten aan.
Snijd de koningsoesterzwammen in de lengte in plakken. Schenk twee liter water in de pan (geen zorgen, je hebt straks geen liter soep per persoon want je kookt de boel voor de helft in) en voeg de gesneden koningsoesterzwammen toe. Breng op smaak met een snufje zout, scheut sojasaus en zwarte peper. Laat de soep met de deksel half op de pan 1 uur op laag vuur zacht koken.
De soep is klaar als deze voor ongeveer de helft is ingekookt en de kip zo zacht gegaard is dat je hem makkelijk met een vork uit elkaar kan trekken. Haal de kip uit de soep en trek met twee vorken uit elkaar tot pulled chicken. Schep de kip weer terug in de pan. Proef en voeg naar smaak nog wat sojasaus of peper toe.
Voeg je rijstnoedels toe aan de soep? Kook dan twee builtjes (één builtje per persoon) 2 minuten mee in de soep.
Kook het ei in 8 minuten hard. Pel hem daarna en snijd doormidden. Besmeer beide helften met sambal manis.
Verdeel de soep over twee kommen en garneer met koriander, een partje limoensap (die kun je tijdens het eten uitknijpen in de soep) en het sambal eitje.
“Buiten je comfort zone gebeurt het”. Die quote had niet treffender kunnen zijn voor mij. Vanuit mezelf ben ik iemand die liefst comfortabel blijft in datgene wat ik al ken. Maar met steeds hetzelfde doen, word je daarmee beter, sterker of fitter? Natuurlijk niet! Mijn eerste stap om mee te doen aan de clinic in het Amsterdamse bos was een hele oncomfortabele voor mij; met vreemde mensen, op een vreemde plek iets doen waarvan ik nog niet wist wat. Aaah, eng! Maar ik ben ZO blij dat ik dat gedaan heb. Ik leerde Petra kennen, en zeker na onze koffiedate die erna kwam wist ik dat Petra mij zou helpen om verder te komen. Ik had een stressvolle baan, maar ik kampte ook met ernstige shin splints die mij de lol in het hardlopen behoorlijk wegnamen. Mijn oplossing in het verleden was om simpelweg te stoppen met hardlopen, en dan het jaar daarna weer starten, maar zo kwam ik natuurlijk ook niet verder. Samen maakten we een plan om naar mijn goal wedstrijd toe te werken: de Dam tot Damloop 10 EM.
Met behulp van een op maat gemaakt schema, op mij gespecificeerde krachttraining en de vroege maar altijd gezellige looptraining op zondagochtend 8 uur heb ik de Dam tot Dam in een mooie tijd kunnen lopen, zónder pijn. En toen begon het te kriebelen.. En nu? Ik wist dat ik verder wilde met Petra, daarover had ik geen enkele twijfel. Ik merkte dat ik sterker en fitter was dan ooit en wilde die stijgende lijn doorzetten. De halve marathon van Egmond werd door meerdere mensen om me heen geopperd als volgende doel. Maar eerlijk gezegd zag ik het niet zo zitten vanwege het zware parcours: dik 6 km over het strand, vervolgens door de duinen en als afsluiter nog een venijnige klim richting de finish. Het klonk als afzien, als oncomfortabel. Niks voor mij. Dus heb ik me uiteraard wel ingeschreven uiteindelijk.
Het was een machtige ervaring. Zenuwen vooraf, het was mijn eerste halve dus best spannend. Na het startschot liepen we al snel over het strand, loodzwaar met windkracht 7 tegen ruim 6 km lang. De race was zwaar maar prachtig en na alles gegeven te hebben mocht ik na 21.1 km mijn prachtige medaille in ontvangst nemen. Zo ontzettend trots dat ik dit heb aangedurfd en vooral ook dat ik het “gewoon” gedaan heb. Dankzij alle trainingen en coaching heb ik dit toch maar even geflikt!
Ik kan niet wachten om te zien wat ik verder nog allemaal in mijn mars heb, want ik weet zeker dat er met behulp van Petra nog veel meer uit te halen is. Op naar mooie nieuwe doelen!
Food for thought, waarde- en impactvolle podcasts, brutaal eerlijke bekrachtiging op de zondag!
Vandaag in podcast #52: De marathon is meer dan alleen 42,195 m hardlopen. Het is een mentaal gevecht, jezelf laten zien dat jij je niet laat tegenhouden wanneer het zwaar wordt, dat opgeven geen optie is en dat je simpelweg iets kunt bereiken wanneer je er echt voor gaat.
Ben jij dit jaar aan de beurt om het toetje te maken, verras ze met deze chocolademousse! Het is in 5 minuten gemaakt, want het enige dat je hoeft te doen is alle ingrediënten in een keukenmachine gooien en die verder het werk te laten doen. Dan nog even in de koelkast en er staat een heerlijk en gezond toetje (of gewoon verwennerij midden op de dag) op je te wachten. Super toch?
1. Doe de banaan, de avocado, cacao poeder, melk, kneel, medjoul dadels en eventueel de honing in een foodprocessor. Laat een paar minuten draaien tot dit een egaal mengsel wordt. Proef en voeg naar smaak nog zoet (dadel / honing) toe.
2. Schep het mengsel in kleine bakjes en laat dit in ongeveer een halfuurtje tot een uurkoud worden in de koelkast. Garneer dan met wat verse frambozen of bosbessen en kokosrasp.
Vandaag schrijf ik over hoe jij daadwerkelijk structureel resultaat kan behalen in de sportschool door een plan te volgen wat voor jou werkbaar is.
Ken je die mensen die jaar in jaar uit hetzelfde schema draaien in de sportschool. 3 x per week zichzelf in het zweet werken en vervolgens naar de Mcdonalds rijden om de net verloren calorieën er weer aan te eten. Vervolgens lopen te klagen over het feit dat ze maar geen resultaat zien..? Helaas zie ik het maar al te vaak. Mensen die keihard hun best doen in de sportschool, werken met schema’s die direct van internet komen. Dit uitvoeren omdat hun droom idool dit ook doet. Bijvoorbeeld een schema van Arnold him self, want ja hij werd daardoor Mr Olympia, dus dan moet het wel werken. Kortom, je hebt mensen die simpel weg elke dag, week, maand hetzelfde schema uitvoeren en het vervolgens vreemd vinden waarom ze geen resultaat halen en daardoor maar allemaal bullshit verzinnen om maar niet zelf het probleem tezien.
Daarnaast heb je die mensen die klakkeloos alles overnemen van anderen. Te lui om iets zelf te verzinnen of omdat ze denken dat wat voor de een werkt, werkt voor de ander. Uiteraard is het natuurlijk ook jammer dat de sociale media niet bijzonder veel bijdraagt aan de kennis en misvattingen hiervan. Helaas zijn er bijzonder veel atleten die beweren een fysiek te hebben gecreëerd zonder aan te geven dat hier “extra hulpmiddelen” voor zijn gebruikt. Vervolgens creëer je dus hoop bij mensen die ook zoiets willen behalen en dus altijd een gedemotiveerd gevoel zullen ervaren. Nee nee, mensen niet alles is wat het lijkt. Maar goed genoeg gepraat over hoe je vooral geen resultaat zult behalen. Hoe doe je dit dan wel? Hier onder geef ik 10 tips hoe je resultaat kan behalen per individu..
1. Werk met een plan (zonder plan, waarom zou je überhaupt beginnen?)
2. Houd je resultaat bij (zowel je training als je lijf)
3. Werk met een coach (brengt je altijd verder)
4. Evalueer (meet en pas aan waar nodig)
5. Beschrijf de acties (wat moet je doen)
6. Ben je bereid het te doen? (zonder een commitment begin
er niet aan)
7. Ben oprecht en eerlijk (als je geen resultaat haalt op deweegschaal, maar vervolgens in het weekend aan het zuipen gaat en dit niet aangeeft, wat wil je dan?)
8. Stop, met stoppen (ga door tot je doel er is, no matter
what, besef waarom je ooit begon)
9. Ben bereid te offeren (tijdens fysieke doelen moet je af
en toe dingen laten, besef dat heel goed)
10. GENIET VAN HET PROCES (dit is waarvoor je het doet toch? waarom doe je het anders?)
Als extra tip wil ik het volgende meegeven.”Progressive overload” huh wat…? Dit betekend heel simpel: na elke training die je doet, doe je er een schepje boven op. Dit gaat in samenwerking met “Super compensatie”.. Oke wat? weer zo’n lastige term. Nee hoor.. Met de combinatie van deze twee kom je op het volgende. Iedereen bevind zich op een bepaalde lijn. Wanneer je traint, prikkel en beschadig jij je lichaam. Je lichaam moet zich hiervan herstellen. Maar gelukkig is je lichaam heel slim, dus hersteld het zichzelf en wordt het ook sterker. Want zo een activiteit moeten we de volgende keer ook aan kunnen.
Dus je wordt sterker … NICE!!
Op het moment dat je genoeg herstelt bent, doe je weer een training (meteen plan). Maar dan net iets zwaarder “progressive overload” zodat je na die training weer moet herstellen en vervolgens weer net iets sterker wordt. Snap je hem? Ik herhaal: je lichaam herstelt van een training, zelfs net iets beter. Je doet de volgende training er weer een schepje boven op en wordt weer beter. Dit is hoe jij structureel resultaat kan behalen in de sportschool.
Doe je dit niet en doe je altijd hetzelfde, prima. Maar weet dat er geen stilstand bestaat in het leven, enkel groei & krimp. Dus gaat je lichaam lui worden en ga je achteruit. Wanneer je constant iets erbij doet en dit hoeft niet veel te zijn. Bijvoorbeeld net 1 herhaling meer bij hetzelfde gewicht als de vorige training. Daarom werkt een plan en herhaling goed zodat je lichaam hier aan kan wennen en steeds beter kan worden. Dus, ga jij in 2019 eindelijk jouw doelen om zetten in commitments. Ga je naar de sportschool en breek je die tent af? Mooi, doe het dan elke keer net even wat harder, deal?
We willen je graag een waardevolle tijd op onze website geven. Als je verder gaat op deze website gaan wij ervan uit dat je instemt met ons cookiebeleid. Lees ons beleid
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
